ایرانیان از دیرباز آب را عنصری مقدس دانسته و برای بهره‌گیری بهینه از آن دست به ابتکارات شگرفی زده‌اند. در معماری سنتی ایران، نهرهای «مادی» نمونه‌ای از این نوآوری‌ها هستند که با هدایت آب از زاینده‌رود، زمین‌های کشاورزی و سکونتگاه‌ها را سیراب می‌کنند و نشانه‌ای از دانش بومی در مدیریت منابع آب به شمار می‌روند.